Historia Towarzystwa
Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej oddział w Drohobyczu powstało w 1989 roku. Pierwszym prezesem Towarzystwa była p.Maria Galas.Po zakończeniu kadencji p. Galas, prezesem został p. Adam Chłopek.
W 1998 roku w Drohobyczu odbyło się walne sprawozdawczo-wyborcze zebranie, gdzie większością głosów nowym prezesem Towarzystwa został wybrany Adam Aurzecki.
Pod kierownictwem Adama Aurzeckiego Towarzystwo aktywnie włączyło się w działalność na rzecz Polaków mieszkających w Drohobyczu. Na pierwszym posiedzeniu Towarzystwa postanowiono odremontować kaplicę Matki Boskiej Częstochowskiej przy dworcu kolejowym. Kaplica była zdewastowana za czasów sowieckich. Remont kaplicy zakończono w 1999 roku.
Z inicjatywy Towarzystwa zostały przeprowadzone uroczystości poświęcone dwusetnej rocznicy urodzin Adama Mickiewicza. Z tej okazji wmurowano pamiątkową tablicę na ścianie kościoła pw. św. Bartłomieja oraz otwarto wystawę Mickiewiczowską.
Fachowcami z Polski odnowiono pomnik Adama Mickiewicza, który stoi obok gmachu wydziału filologicznego Uniwersytetu Iwana Franki w Drohobyczu.
Pod koniec lat dziewięćdziesiątych poznaliśmy p.Barbarę Skrzyńską z Krakowa.Za jej pośrednictwem w r.1999 była zorganizowana pielgrzymka drohobyczan do Krakowa na spotkanie z Janem Pawłem II, kolonie dla naszych dzieci, świąteczne paczki, wyjazdy chóru „Cantus Animae” z koncertami. Jesteśmy jej bardzo wdzięczni.
Nawiązaliśmy kontakty ze Stowarzyszeniem Przyjaciół Ziemi Drohobyckiej.
Tradycyjnie osoby samotne i potrzebujące dostają paczki świąteczne, są organizowane spotkania opłatkowe, uroczystości z okazji Konstytucji 3 Maja, Dnia Niepodległości. Te uroczystości są kontynuowane po dzień dzisiejszy.
14 listopada 1999 roku obchodzono jubileusz 10-lecia Towarzystwa.
W 2001roku odbyło się sprawozdawczo-wyborze zebranie, na którym większością głosów ponownie został wybrany prezesem Adam Aurzecki. Na pierwszym posiedzeniu Towarzystwa prezes zaproponował, żeby Towarzystwo zaopiekowało się zabytkowym cmentarzem przy ul.Truskawieckiej oraz kaplicą cmentarną. W tym że roku rozpoczęto remont Grobu Nieznanego Żołnierza, wycięto krzewy i drzewa, które zagrażały nagrobkom oraz przeprowadzono prace remontowe.
Od 2001 roku osoby potrzebujące otrzymują wsparcie finansowe przed Bożym Narodzeniem i Wielkanocą ze Wspólnoty Polskiej oddział w Krakowie, która jest bezpośrednio dostarczana przez członków Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów południowo-wschodnich.
W 2001 roku podpisaliśmy umowę o współpracy między Towarzystwem a Centrum Polonistycznym w Drohobyczu. W ramach tej umowy Towarzystwo było współorganizatorem Dni Schulzowskich .
Towarzystwo dołożyło wiele starań, żeby odremontować dach kościoła w Drohobyczu.
Jesienią 2004 roku zorganizowano jubileusz 15-lecia założenia Towarzystwa.
11 czerwca 2006 roku odbyło się walne sprawozdawczo-wyborcze zebranie, na którym został wybrany nowy Zarząd Towarzystwa . Prezesem został Adam Aurzecki.
21 września 2006 roku odbyły się uroczystości z okazji odnowienia Grobu Nieznanego Żołnierza, w której wzięli udział m. in. konsul generalny RP we Lwowie ambasador Wiesław Osuchowski, burmistrz Dęblina Dariusz Cenkel wraz z honorowa wartą, Krzysztof Werner, drohobyczanin, przewodniczący AK w Opolu.
W Drohobyczu mieliśmy zaszczyt gościć delegacje z Olecka, Dęblina, Ostrzeszowa, Jarosławia. Zostały podpisane umowy o współpracy z miastami Dęblinem, Sanokiem, Oleckiem, Dębicą, Legnicą, Jarosławiem, Ostrzeszowem.
Pomysłodawcą wielu przedsięwzięć był proboszcz kościoła pw. św. Bartłomieja ksiądz Władysław Grymski. Właśnie dzięki jego wsparciu, zaangażowaniu i czynnej pomocy Towarzystwo zorganizowało zbiórkę funduszy na zakup drogi krzyżowej i ławek oraz na odwodnienie kościoła. Prawie rok zbierano pieniądze na pomnik Jana Pawła II, który został postawiony na dziedzińcu kościoła. Były to dobrowolne datki parafian oraz ludzi dobrej woli.
Współpracujemy ze studiem „Wschód” Telewizji Wrocław. Szczególnie jesteśmy wdzięczni pani redaktor Grażynie Orłowskiej i jej ekipie telewizyjnej. Dzięki zaangażowaniu pani redaktor w latach 2007-2008 r była zorganizowana zbiórka pieniężna na odnowę cmentarza przy ul.Truskawieckiej. Na zebrane koszty grupa wolontariuszy z Polski odremontowała część zabytkowych nagrobków.
Jesteśmy bardzo wdzięczni Śląskiemu oddziałowi Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Drohobyckiej za aktywną współpracę. Szczególnie dziękujemy pani Alicji Brzan-Kłoś, która jest organizatorem akcji „Książka dla Polaków na Wschodzie”, świątecznej pomocy dla dzieci , akcji „Podaruj znicz na Kresy”. Dzięki Śląskiemu oddziałowi były organizowane kolonie dla naszych dzieci w Korbielowie, Jarosławcu.
Caritas Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej był i nadal pozostaje organizatorem kolonii naszych dzieci w Międzyzdrojach.
Również za pośrednictwem miast partnerskich Sanoka i Legnicy oraz Wspólnoty Polskiej polskie dzieci z Drohobycza niejednokrotnie odpoczywały w różnych regionach Polski.
Gościliśmy w naszym Towarzystwie przedstawicieli Rządu Rzeczpospolitej Polskiej m.in. marszałka Senatu Andrzeja Chronowskiego, wiceprzewodniczącego komisji Łączności z Polakami za granicą p. Wita Majewskiego, sekretarza Sejmu p. Elżbietę Smolarek, posła Andrzeja Zapołowskiego, posła Tadeusza Samborskiego, dzięki któremu został ufundowany sztandar naszego Towarzystwa, wiceprezydenta miasta Krakowa p. Krzysztofa Żero, senatora Andrzeja Mazurkiewicza, dzięki któremu dzieci z Ziemi Drohobyckiej studiowały na uczelniach miasta Jarosławia.
Została nawiązana współpraca między naszym Towarzystwem a muzeum w Jarosławiu. Dzięki tej współpracy została zorganizowana wystawa „Jarosław w zdjęciach”.
Wiele uroczystości w Drohobyczu uświetniały występy zespołów artystycznych z Polski, natomiast nasze zespoły artystyczne w ramach wymiany kulturalnej brały udział w wielu festiwalach i uroczystościach , które odbywały się w Polsce.
Nasze Towarzystwo od lat współpracuje z Konsulatem Generalnym RP we Lwowie.
Historia Harcerstwa
I Drużyna Harcerska „ORLIKI”
Niemal od razu po założeniu w Drohobyczu Towarzystwa Kultury Polskiej powstał problem zjednoczenia nie tylko osób dorosłych, ale i pokolenia młodszego.
Otóż dlatego, żeby dzieci i młodzież wychowywać w duchu patriotyzmu, w duchu miłości do historii i kultury polskiej, w roku 1991 w Drohobyczu została utworzona I Drużyna Harcerska „Orliki”. Była to jedna z pierwszych takich placówek harcerstwa polskiego na Ukrainie. Zaopiekował się drużyną p. Wiktor Garus. Obecnie harcerzami w Drohobyczu opiekuje się p. Halina Karaczewska.
Zawirowało życie, bo przecież harcerstwo to propagowanie takich wartości jak piękno, dobro, prawda i zgoda, również pełnienie służby Bogu, Ojczyźnie i ludziom.
Wkrótce zostały nawiązane kontakty ze 107 Drużyną Harcerską „Powsinogi” z Opola i jej harcmistrzem p. Jackiem Chlebdą. Nawiązała się współpraca , nasze dzieci niejednokrotnie były zapraszane do udziału w różnych imprezach, uczestniczyły w obozach stałych i wędrownych w różnych częściach Polski: Powiśle, Kaszuby, Pomorze, Mazury, Opolszczyzna, Małopolska.
I Drużyna Harcerska „ORLIKI” z Drohobycza razem ze swoimi polskimi kolegami wzięła udział w Światowym Zlocie Harcerstwa Polskiego „GNIEZNO-2000”.
A ile znajomości z polskimi harcerzami, ich rodzinami! Druh Jacek Chlebda organizował nawet obozy międzynarodowe. Przykładem może być znajomość z rodziną p. Takajuki z Tokio.
Nie jeden raz gościliśmy swych przyjaciół na Ziemi Drohobyckiej, mieliśmy wspólne wycieczki do Lwowa, Krzemieńca, Kamieńca Podolskiego, Truskawca, organizowaliśmy krótkie biwaki na terenach Podkarpacia, korespondowaliśmy z drużyną harcerską z miasteczka Działdowo koło Olsztyna.
Chcielibyśmy uczestniczyć w szkoleniach, instruktażach, ponieważ nie mamy większego doświadczenia instruktorskiego.
Drużyna Harcerska z Drohobycza pełni swoją służbę w rodzinnym mieście. Bierzemy udział we wszystkich akcjach charytatywnych, inicjatorem których jest Towarzystwo Kultury Polskiej. Dobrą tradycją jest akcja „Znicz” przeprowadzana 1 listopada.
Mamy jeszcze dużo do zrobienia, chcemy nawiązać nowe kontakty, chcemy się uczyć u harcerzy z Polski, jak również kontaktować z drużynami harcerskimi na Ukrainie. Jesteśmy gotowi do współpracy.
Historia zespołu mandolinistów „Leśne kwiaty”
Przedwojenne tradycje Drohobycza i Borysławia wykonywania muzyki popularnej i pieśni ludowych na mandolinie stały się inspiracją do założenia zespołu mandolinistów. Pomysłodawcą była p. Lucyna Nielipa – absolwentka liceum muzycznego w Drohobyczu. Ten pomysł podtrzymał dyrektor Polskiej Sobotniej Szkoły w Drohobyczu p.Adam Chłopek i w listopadzie 1998 roku powstał dziecięcy zespól mandolinistów „Leśne kwiaty”. Członkowie zespołu są wdzięczni Stowarzyszeniu Przyjaciół Ziemi Drohobyckiej „Koło” w Legnicy. Dzięki staraniom rodaków z Polski zespół otrzymał 12 mandolin, co umożliwiło zespołowi rozpoczęcie działalności muzycznej. Aranżacje wszystkich utworów zespół otrzymuje od p. Lubomira Kulczyckiego – wykładowcy liceum muzycznego w Drohobyczu.
Członkowie zespołu to dzieci i młodzież w wieku od 7-20 lat. Zespół liczy 19 osób i wykonuje polskie, ukraińskie, żydowskie pieśni ludowe oraz różne melodie popularne. Mandoliniści koncertowali w wielu miastach Polski, a mianowicie w Pułtusku, Legnicy, Warszawie, Dęblinie, Koszalinie, Mrągowie, Cekcynie; byli uczestnikami festiwalu Kultury Polskiej we Lwowie. Zespół regularnie występuje w różnych miejscowościach Ziemi Drohobyckiej, bierze aktywny udział w życiu kulturalnym Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej. Za swą działalność zespół „Leśne kwiaty” został wyróżniony dyplomem Ministerstwa Kultury Ukrainy, wielokrotnie odznaczony dyplomami Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej w Drohobyczu i Rady Miejskiej Drohobycza.
W swoim rozporządzeniu zespół ma 13 mandolin, 2 mandole, ksylofon, gitarę akustyczną, instrument klawiszowy, perkusję i fujarkę.
Próby odbywają się w mieszkaniu p. Lucyny Nielipy 3 razy w tygodniu.
Kalendarium zespołu mandolinistów „Leśne kwiaty”
1998r. p. Lucyna Nielipa zakłada dziecięcy zespół „Leśne kwiaty”;
1999r. zespół koncertuje w Legnicy, gra dla rodaków z Drohobycza;
2000r. mandoliniści są uczestnikami festiwalu „Kresowa Dusza” w Pułtusku; wyjazd
na warsztaty do Świeradowa Zdroju i Oborników Śląskich;
2001r. wyjazd do Gorzowa Wielkopolskiego, koncerty w Krakowie i Warszawie;
2002r. zespół „Leśne kwiaty” bierze udział w festiwalu „Polonia” w Koszalinie;
2003r. uczestnictwo w festiwalu „ Czerwona Ruta” w Cekcynie;
2004r. uczestnictwo w festiwalu w Mrągowie, koncert w Dęblinie;
2005-2006r. uczestnictwo w festiwalu „Czerwona Ruta” w Cekcynie;
2006r. zespół gości w Bydgoszczy;
2007r. festiwal w Drohiczynie;
2008r. festiwal w Grajewie , pobyt w Bydgoszczy.
Repertuar zespołu:
1. „Cóż to za szum się uczynił ?”
2. „Trojak”
3. Kujawiak „Czerwone jabłuszko”
4. Krakowiaczek „Ci ja”
5. „Oj kum, kumie”
6. „Hawa Nagila”
7. „Hej, sokoły”
8. Walc „Fale Dunaju”
9. „Polskie kwiaty”
10. Poemat Fibicha
11. „Ave Maria”
12. „La paloma”
13. Romans Swiridowa
14. Polonez M.K.Ogińskiego „Pożegnanie ojczyzny”
15. Jazz „The Entertainer”
16. Tango „Rebeka” I. Białostockiego
17. Stary walc „Carissima” Lewandowskiego
18. „Czardasz” W.Monti
19. „Czerwona ruta” W. Iwasiuka
20. Polonez z filmu „Pan Tadeusz”
21. Wiązanka popularnych melodii
22. „Watra”
23. Wiązanka na popularne melodie żydowskie
24. Tango „La kumpersita”
25. Walc Dogi